Queremos compartir con todos e todas esta poesía que creou Carmen (mestra do cole) para o "Día das Letras Galegas". A poesía é preciosa e con moito sentimento, pero teríades que escoitar o seu recital e a expresividade coa que o fixo.
Queremos compartir con todos y todas esta poesía que creó Carmen (profesora del centro) para el "Día das Letras Galegas". La poesía es preciosa y con mucho sentimiento pero tendríais que escuchar su recital y la expresividad con la que lo hizo.
Quen puidera
paxariño
Contigo voar
Piar ao teu carón e
o ceo surcar
Quen puidera coas
teus ollos mirar
esas fermosas
paisaxes
o meu fermoso lar.
Quen puidera saltar
Como ti o fas.
Quen puidera piar
para me expresar
Quen puidera oírche
ese fermoso cantar.
Máis non podo
paxariño,
non te podo imitar.
Non podo darche a
comida
nesta miña man.
Pero sabes que,
paxariño?
Hai algo que nunca
me poderán sacar,
É a capacidade de
poder soñar.
Soñarei esperto cos
teus rechouchíos
xogarei contigo a
pillar.
Brincarei de ledicia
ao teu lado
e cantarei para me
aledar.
Serei libre coma o
vento
Meceranme as ondas
do mar
Eu non quero
paxariño
de este sono espertar
No hay comentarios:
Publicar un comentario